de weg vervormt
onder het landschap
zodra de weg
het landschap vormt
van opzij word je bevraagd
op je verleden
stormende beelden
schakelen met
kwetsbare ideeën
woorden vullen onpeilbare diepten
traag schrijven ze
rust
er is waarom
in het willen weten
en verwondering
in het antwoord
alle schoonheid
bestaat uit vragen
de zon versterkt het donker
zoals liefde licht
niets
is vanzelfsprekend
zwart is niet zwart
wit niet wit
© Martin Knaapen 2017
voor Annemiek Pruijt bij finissage 20 april 2017
nav tentoonstelling Ola! – vm. IJsfabriek Wilp
Martin Knaapen 
Wonderschoon zeg.